La nuboj ploris! 下雨了! 多好的表达啊!
(35)和(36)帖读书札记
1. Ŝi ĵetis sin al la kolo de la eniranta patrino kaj kovris ŝian vizaĝon per kisoj.
2. la pasinteco rapide elviŝiĝis el ilia memoro.
3. ŝi faris konatecon kun la novaj meblaĵo,
4. La soluleco, en kiu ŝi pasigis la tutan matenon, amasigis en ŝia kapeto provizon da pensoj,
5. ĉiuj sociaj klasoj, aĝoj, nacioj puŝiĝas tie, tra kie mi intencis iri!
6. Ĉu mi trabatos al mi vojon meze de ĉi tiu amaso,
7. Ĉe tiu ĉi penso malvarma tremo trakuris la korpon de Marta.
8. La nuboj ploris,
9. facile kuris sur la kotaj trotuaroj, kun kapo levita, kun okuloj brilantaj.
10. ŝi ridetis, kiam ŝi eltiris el la poŝo la pezan kaj rustan ŝlosilon, kun rideto ŝi transpaŝis, preskaŭ transsaltis la sojlon de la ĉambreto, genuiĝis, malfermis la brakojn kaj, nenion dirante, alpremis forte al sia brusto la nigrokulan infanon, kiu kun krio de ĝojo ĵetis sin al ŝi renkonte. Ŝi forte alpremis la buŝon al la frunto de la knabineto.
完整帖子 kompletaj mesaĝoj:
- 《MARTA 》(35) -
雁过留声,
2023-01-04, 08:12
- 《MARTA 》(36) -
雁过留声,
2023-01-04, 08:15
- La nuboj ploris! 下雨了! 多好的表达啊! - 雁过留声, 2023-01-04, 08:21
- 《MARTA 》(36) -
雁过留声,
2023-01-04, 08:15